Obowiązek podatkowy - zmiana od 1 stycznia 2014 r. Jednocześnie należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2014 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), uchylająca m.in. art. 19 ustawy o VAT i wprowadzająca w dodanym art. 19a nowe zasady powstawania obowiązku podatkowego w . Odliczenie VAT z faktury za transport Firma transportowa wystawiła nam fakturę za usługi transportowe. Faktura dotyczy usług transportowych, które wykonywała dla nas przez cały maj (przewożenie piachu na budowę osiedla). Fakturę wystawiła 31 maja 2014 r. i w tym samym dniu ją otrzymaliśmy. Kiedy możemy odliczyć z niej VAT? Obowiązek podatkowy u sprzedawcy usług transportowych powstał w maju 2014 r. Fakturę zobo­wiązani byli wystawić do 15 czerwca 2014 r. Prawdopodobnie ze względu na dobre kontakty ze swoim kontrahentem wystawili Państwu tę fakturę wcześniej. Jest to dla Państwa bardzo korzystne rozwiązanie, ponieważ pozwoli to Państwu odliczyć podatek VAT już w deklaracji za maj 2014 r. Gdybyście Państwo otrzymali fakturę dopiero w czerwcu 2014 r., termin odliczenia przesunąłby się o ten jeden miesiąc, tj. do rozliczenia w deklaracji za czerwiec 2014 r. PODSTAWA PRAWNA: art. 19a ust. 1-3, art. 19a ust. 8, art. 86 ust. 10-10b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - z 2011 r. Nr 177, poz. 1054; z 2014 r. poz. 312. Polecamy: 500 pytań o VAT odpowiedzi na trudne pytania z interpretacjami Ministerstwa Finansów (PDF) Polecamy: Przewodnik po zmianach w ustawie o rachunkowości 2015/2016 (PDF) Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Źródło: Czy ten artykuł był przydatny? Dziękujemy za powiadomienie Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić. UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł. Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt Jak zdobyć Certyfikat: Czytaj artykuły Rozwiązuj testy Zdobądź certyfikat 1/10 Niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść: płatnika podatnika urzędu skarbowego budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego Następne Co do zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, a jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Od tej ogólnej zasady ustawodawca przewidział wiele wyjątków. Taki wyjątek został określony dla usług transportowych i spedycyjnych. Dla usług transportowych i spedycyjnych określono, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi (art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) i b) ustawy o VAT). Fakturę dokumentującą powyższą usługę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 15 ust. 1-2 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie faktur).Norma wyrażona w ww. przepisie ma charakter szczególny w stosunku do normy ogólnej wynikającej z art. 19 ust. 1 i 4 ustawy. Mając na uwadze, iż obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z mocy prawa, należy stwierdzić, iż określenie przez ustawodawcę w ust. 13 pkt 2 lit a) ww. artykułu szczególnego momentu powstania obowiązku w przypadku przedmiotowych usług powoduje, że to właśnie ten przepis, a nie wola podatnika, decyduje o momencie powstania obowiązku podatkowego. Żaden z ww. przepisów nie zawiera uprawnienia do dowolnego, naprzemiennego ich stosowania w zakresie ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego. Zatem ust. 13 pkt 2 lit. a) art. 19ustawy, będąc przepisem szczególnym w stosunku do ust. 1 i 4 ww. artykułu, jest przepisem bezwzględnie obowiązującym. Taki pogląd wyraził naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 4 grudnia 2006 r. nr 1471/NTR1/443-341b/06/ transportową wykonałem 2 sierpnia otrzymałem zapłatę 1 października. Kiedy powstał obowiązek podatkowy? W jakim terminie należało wystawić fakturę VAT?Fakturę dokumentującą powyższą transakcję należało wystawić w terminie między 2 sierpnia a 1 września 2010 r. (w ciągu 30 dni od wykonania usługi). Bez względu jednak na datę wystawienia faktury, obowiązek podatkowy od wykonanej usługi transportowej powstał 1 września br. (30 dnia od wykonania usługi), ponieważ podatnik do tego dnia nie otrzymał zapłaty za tę usługę. Wykonałem usługę transportową 10 września. Zapłatę za powyższą usługę otrzymałem 17 września 2011 r. Kiedy powstał obowiązek podatkowy? Kiedy należało wystawić fakturę VAT?Polecamy: Jak skorygować błędną stawkę VAT na fakturze? - porada W przypadku otrzymania zapłaty w terminie wcześniejszym niż 30 dnia od wykonania usługi, obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania tej zapłaty (w tym przypadku 17 września). Jest to również ostatni dzień na wystawienie faktury dokumentującej wykonaną powyższych przykładów widać, że decydujące znaczenie dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego ma dzień wykonania usługi i data otrzymania zapłaty. Tu mogą pojawiać się wątpliwości - czy dniem wykonania usługi jest dzień załadunku, czy rozładunku towaru. Kiedy należy uznać, że usługa transportowa została wykonana?Na ten temat wypowiedział się naczelnik Urzędu Skarbowego w Skierniewicach w postanowieniu z 29 marca 2007 r., nr USIII/VAT/443/2/3/2007:„(...) Decydujące znaczenie dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w usłudze transportu ma ustalenie dnia wykonania tej usługi. Z uwagi na różnorodność usług, podanie jednej definicji nie jest możliwe. Moment ten zależeć będzie przede wszystkim od rodzaju usługi, jej charakteru, specyficznych warunków wykonania czy wreszcie warunków umowy. W ocenie tutejszego Organu moment wykonania usługi transportowej i spedycyjnej jest związany przede wszystkim z pojawieniem się skutków świadczenia. Jak podkreślił NSA w wyroku z dnia 12 września 2000 r. (sygn. akt ISA/Ka 680/99) podstawowym kryterium pozwalającym na stwierdzenie, że usługa została wykonana, jest wykonanieczynności świadczonych w ramach danego typu usługi. Za dzień ten można przyjąć więc dostarczenie (zdanie) transportowanych ładunków na miejsce przeznaczenia odbiorcy (...)". Załadunek towaru miał miejsce 30 września. Towar dotarł do miejsca przeznaczenia 2 października i tego dnia nastąpił jego rozładunek. Kiedy powstał obowiązek podatkowy?Usługa transportowa została wykonana 2 października 2010 r. (tj. w dniu rozładunku towaru). Obowiązek podatkowy powstał zatem 1 listopada (tj. 30 dnia od dnia wykonania usługi), pod warunkiem że kontrahent do tego dnia nie uregulował zobowiązania, jeżeli dostawca otrzymał zapłatę przed dniem 1 listopada, obowiązek podatkowy powstał w dniu otrzymania tej transportowe transgraniczne - świadczone pomiędzy podatnikami z różnych krajówOd 1 stycznia 2010 r. podstawowym zagadnieniem dla prawidłowego ustalenia zasad opodatkowania usług transportu świadczonych w relacjachmiędzynarodowych tzw. transgranicznych jest kwestia ustalenia miejsca świadczenia tych usług. Określenie miejsca świadczenia usług transportowych uzależnione jest od: 1) podmiotu na rzecz którego usługa jest świadczona tzn. czy jest to podatnik, czy osoba niebędąca podatnikiem;2) rodzaj serwis LeasingAutor: Wiesław Dyszy. Artykuł jest fragmentem książki Transport - opodatkowanie transportu i usług spedycyjnych. Wydawnictwo Wszechnica Podatkowa. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Usługi transportowe podlegają niestandardowym procedurom rozliczeń. Największym problemem podatników przy usługach transportowych jest określenie miejsca świadczenia usług, ustalenie stawki podatku VAT oraz ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego. W związku z tym postaramy się rozwiać wątpliwości obejmujące usługi transportowe. Transport towarów na terytorium UE W tej sytuacji miejsce świadczenia usług uzależnione jest od tego, czy nabywca usługi jest podatnikiem VAT, czy też nie. Gdy nabywca naszej usługi transportowej jest zarejestrowany jak podatnik VAT, wówczas miejscem opodatkowania, według zasad ogólnych wynikających z art. 28b ustawy o VAT, jest siedziba firmy usługobiorcy lub w sytuacji, gdy usługa jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Polski przedsiębiorca wówczas dla całej transakcji stosuje stawkę nie podlega. Natomiast gdy nabywcą jest podmiot niebędący podatnikiem VAT, usługi transportowe podlegają opodatkowaniu w miejscu, gdzie transport się rozpoczyna, przy czym miejscem rozpoczęcia transportu towarów, zgodnie z art. 28f ust. 4 ustawy o VAT, jest miejsce, w którym faktycznie rozpoczyna się transport towarów, niezależnie od pokonanych odległości do miejsca, gdzie znajdują się towary. Reasumując, gdy transport rozpoczyna się na terytorium Polski należy zastosować stawkę w wysokości 23%. Natomiast gdyby polska firma świadczyła usługę transportową, która swój początek miałaby w innym kraju wspólnoty wówczas nie podlega ona opodatkowaniu. Międzynarodowy transport towarów Przez transport międzynarodowy towarów należy rozumieć przewóz towarów następujący pomiędzy jednym z krajów Unii Europejskiej (wliczając Polskę) a krajem trzecim, przy czym na pewnym odcinku trasa przebiega przez terytorium Polski. Tak samo jak w przypadku transportu towarów na terytorium UE ich opodatkowanie jest uzależnione od statusu podatkowego usługobiorcy. Gdy nabywcą usługi jest podatnik VAT z innego państwa członkowskiego, wówczas miejscem opodatkowania usługi jest siedziba firmy usługobiorcy lub miejsce stałego prowadzenia działalności, gdyż stosuje się do nich zasady ogólne art. 28b ustawy o VAT. Oznacza to, że dla całości usługi zostanie zastosowana stawka nie podlega. Natomiast gdy nabywcą usługi jest osoba nie będąca podatnikiem VAT, wówczas miejscem opodatkowania jest miejsce, w którym odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości (art. 28 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Oznacza to, że dla części usługi wykonywanej na terytorium Polski należy zastosować stawkę 0%, a pozostała część usługi nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Usługi transportowe - podsumowanie Usługodawca Usługobiorca Stawka podatku VAT Miejsce opodatkowania Polski podatnik podatnik z UE nie podlega art. 28b ustawy o VAT - siedziba firmy lub stałe miejsce prowadzenia działalności Polski podatnik nie-podatnik z UE gdy transport rozpoczyna się na terytorium Polski - 23%;gdy transport rozpoczyna się na terytorium innego kraju UE - nie podlega art. 28f ust. 3 ustawy o VAT - miejsce gdzie transport się rozpoczyna Polski podatnik podatnik spoza UE nie podlega art. 28b ustawy o VAT- siedziba firmy lub stałe miejsce prowadzenia działalności Polski podatnik nie-podatnik spoza UE dla części usługi wykonanej na terytorium Polski - 0%;pozostała część usługi - nie podlega art. 28f ust. 2 ustawy o VAT - miejsce, w którym odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości Jedynym z zagadnień wywołujących szczególne wątpliwości w podatku VAT jest kwestia świadczeń złożonych (kompleksowych). Przykładem tego zagadnienia w kontekście usług transportowych jest, budząca wątpliwości interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z r., znak IPPP3/4512-870/15-2/KT. Organ podatkowy: odrębne świadczenia, a nie jedno kompleksowe Przywołane rozstrzygnięcie dotyczyło podatnika (spółki), która świadczyła usługi transportowe w sektorze przewozów intermodalnych transportu kombinowanego. Elementem świadczonych przez Spółkę usług był przeładunek transportowanych kontenerów. Spółka planowała dodatkowo wprowadzić obsługę kontenerów z agregatami chłodniczymi. Kontenery te miały służyć do przewozu artykułów spożywczych wymagających przechowywania, a także i transportu w warunkach chłodniczych. Agregaty chłodnicze zainstalowane w kontenerach napędzane były paliwem (olejem napędowym) pobieranym z własnego zbiornika paliwa, również zainstalowanego w kontenerze. Podczas przeładunku na terenie terminalu, do tych kontenerów było dodatkowo tankowane paliwo. Klient w takim przypadku był przez Spółkę obciążany odrębnie kosztem zatankowanego paliwa (obok wynagrodzenia podstawowego za wyświadczoną usługę transportową). Więcej informacji na temat rozliczania podatku VAT w logistyce znajdziesz tutaj W tak przedstawionym stanie faktycznym organ nie zgodził się z uznaniem czynności napełniania agregatów paliwem za czynność wchodząca w skład kompleksowej usługi transportowej. Obsługa kontenerów z agregatami chłodniczymi miała bowiem stanowić odrębne świadczenie, mogące być wykonywane niezależnie od usługi transportu towarów. W konsekwencji należność za tę czynność nie powinna wchodzić do podstawy opodatkowania głównej usługi. Organ podatkowy uznał, że tankowania kontenerów nie można uznać za element jednolitego świadczenia transportu, pozostającego z nim w nierozerwalnym związku ekonomicznym. Argumentem za tą tezą, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, był sposób dokumentowania wykonywanych czynności i wyodrębnianie osobnej należności za tankowanie kontenera (oprócz opłaty za transport). Zobacz też: Import usługi spedycji międzynarodowej - stawka 0% VAT? Tankowanie kontenerów chłodniczych to dodatkowa czynność, która może być oddzielona od samego transportu? Powyższe rozstrzygnięcie budzi wątpliwości. Wydaje się bowiem, że organ podatkowy źle odczytał stan faktyczny przedstawiony w interpretacji. Doprowadziło to do uznania tankowania kontenerów chłodniczych za dodatkową czynność, która może być oddzielona od samego transportu. Należy bowiem zauważyć, że stosowanie tych kontenerów było wymagane w przypadku niektórych rodzajów żywności. Bez specjalnego kontenera (który musi być dodatkowo tankowany) transport tych produktów nie mógłby być w sposób prawidłowy przeprowadzony. Tak więc tankowanie kontenerów chłodniczych było konieczną częścią niektórych transportów. Takiego działania trzeba bowiem dokonywać, jeśli transportowane są pewne rodzaje żywności (w przypadku innych produktów byłoby to natomiast bezcelowe). Wynika to jednakże z charakteru danego transportu, a nie np. z dodatkowego zamówienia ze strony usługobiorcy. Tym samym tankowanie kontenerów chłodniczych stanowiło środek do realizacji usługi głównej (transportowej), a nie cel sam w sobie. Wydaje się, że głównym argumentem organu podatkowego był fakt osobnego fakturowania należności za tankowanie paliwa do kontenerów. Taki tok rozumowania nie jest jednakże prawidłowy. Wyodrębnienie na fakturze różnych elementów usługi, albo też wyodrębnianie osobnych części zapłaty, nie przekreśla tego, że mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z r., sygn. III Sa/Bd 969/14). Zobacz też: Właściwa stawka VAT dla odsprzedaży usług międzynarodowego transportu towarów Inne rozstrzygnięcia Warto ponadto wskazać, że dość szerokie pojmowanie usług transportowych, jako czynności złożonych obejmujących także szereg czynności pomocniczych, znajduje potwierdzenie w wielu innych rozstrzygnięciach organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z r., znak IBPP3/443-430/10/PH, potwierdził konieczność wliczania do podstawy opodatkowania z tytułu usługi transporterowej dodatkowych opłat związanych z postojem w związku z załadunkiem lub rozładunkiem towarów. Ponadto organy podatkowe dopuszczają także, aby w określonych przypadkach, jako część usługi transportu traktować także magazynowanie towaru. Tak stwierdzili min. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z r., znak IPPP3/4512-344/15-2/RD; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z r., znak LPPP2/443-303/09-4/ISN oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z r., znak IPPP2/443-158/09-2/PW. Warunkiem jest jednakże to, aby magazynowanie nie było długotrwałe i miało ścisły związek z samym transportem. Zobacz też: Miejsce świadczenia usługi spedycji Podsumowanie Różne rozstrzygnięcia organów podatkowych dotyczące kwestii traktowania usług transportowych jako świadczeń złożonych mogą skutkować brakiem pewności po stronie podatników. Zdaniem autora, nie należy sztucznie dzielić takich usług na jej części składowe. Konkretne sytuacje wymagają jednakże wnikliwej analizy. Tekst: Michał Samborski, młodszy konsultant podatkowy ECDDP Sp. z Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Praktyczny leksykon VAT 2022 Dla usług transportu ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami, promami, samolotami i śmigłowcami oraz usług spedycyjnych i przeładunkowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług. Dowiedz się więcej o obowiązku podatkowym w transporcie. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawa o VAT), obowiązek podatkowy - co do zasady - powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jednakże od powyżej reguły ustawodawca przewidział liczne wyjątki. I tak w myśl art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Ponadto, dla usług transportu ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami, promami, samolotami i śmigłowcami oraz usług spedycyjnych i przeładunkowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług (art. 19 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy).W tym miejscu należy wskazać, iż polskie przepisy określające obowiązek podatkowy dla usług transportowych i spedycyjnych są bardzo skomplikowane i kłopotliwe dla podatników. Wprawdzie mogłoby się wydawać, że wskazana powyżej szczególna zasada powstania obowiązku podatkowego dla usług branży transportowej jest korzystna dla podatników, ponieważ umożliwia przesunięcie terminu zapłaty podatku. Jednakże w praktyce okazuje się, że bardzo komplikuje rozliczenia podatkowe firm transportowych. Tym samym podatnicy z chęcią zamiast szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, rozpoznawaliby obowiązek podatkowy z chwilą wystawienie faktury, nie później niż siódmego dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Optymistyczną wiadomość dla firm transportowych stanowi informacja, iż w orzecznictwie pojawiły się wątpliwości, czy Polska prawidłowo implementowała przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwanej dalej dyrektywa 112) regulujące moment powstania obowiązku podatkowego. Zwróćmy bowiem uwagę, iż zgodnie z art. 66 ww. Dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie mogą postanowić, że podatek staje się wymagalny w innym momencie niż z chwilą dostarczenia towaru lub wykonania usługi. Przy czym obowiązek podatkowy może być ustalony w jednym z następujących terminów:a) nie później niż z datą wystawienia faktury,b) nie później niż w momencie otrzymania zapłaty,c) jeżeli faktura nie została wystawiona lub została wystawiona z opóźnieniem, w określonym terminie od daty zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego. Z brzmienia przywołanego przepisu wynikają ramy czasowe ograniczające możliwości poszczególnych państw członkowskich w zakresie kształtowania terminów powstawania obowiązku podatkowego. Analiza art. 66 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje ponadto, iż państwa członkowskie nie zostały upoważnione do ustalenia obowiązku podatkowego z chwilą upływu pewnego terminu po dostawie lub wykonaniu usługi. Wprawdzie prawodawca wspólnotowy dał państwom członkowskim prawo do ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w inny sposób niż z datą wystawienia faktury lub datą otrzymania zapłaty, ale tylko w przypadku gdy faktura nie została wystawiona w określonym terminie. Natomiast polski ustawodawca zmodyfikował regulacje prawa unijnego, łącząc rozwiązania z trzech odrębnych przepisów: pkt a, b oraz c art. na to, iż wątpliwości co do prawidłowości implementowania do krajowego porządku prawnego przepisów unijnych są uzasadnione, jest fakt, iż NSA w postanowieniu z dnia 4 stycznia 2012 r., sygn. I FSK 484/11 skierował do ETS pytanie dotyczące zgodności z prawem unijnym polskich przepisów dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego. Przedmiotowe pytanie zostało zadane w związku ze sporem, który z organami podatkowymi toczy spółka TNT Express Worldwide świadcząca usługi kurierskie, pocztowe, transportowe oraz ocenie TNT Express Worldwide posiada ona prawo w stosunku do wszystkich świadczonych przez siebie usług wykazać obowiązek podatkowy w dacie wystawienia faktury, nie później jednak niż siódmego dnia od dnia wykonania usługi. Spółka w celu potwierdzenia prawidłowości swojego stanowiska wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Organ podatkowy uznał jednak je za nieprawidłowe. Sąd pierwszej instancji również nie przyznał spółce racji. Tym samym sprawa ostatecznie trafiła do NSA, który powziął wątpliwości co do zgodności polskich regulacji dotyczących momentu powstawania obowiązku podatkowego z przepisami unijnym. I tak w uzasadnieniu do postanowienia NSA z dnia 4 stycznia 2012 r. czytamy, iż na tle art. 66 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE powstaje wątpliwość, czy podatnik może wykazać obowiązek podatkowy w momencie wystawienia faktury, mimo że przepisy przesuwają go na dzień zapłaty lub na 30 dzień od dnia wykonania usługi. Wątpliwości te są spowodowane również przez okoliczność, iż zgodnie z ustawą o VAT nabywca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego już w momencie otrzymania faktury. Z kolei art. 167 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że po stronie nabywcy prawo do odliczenia powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny. Przepis ten określa więc najwcześniejszy moment, z zaistnieniem którego nabywca może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast polskie regulacje umożliwiają odliczenie podatku naliczonego przez usługobiorcę wcześniej niż u sprzedawcy powstał obowiązek podatkowy. W ocenie NSA wskazuje to, że szczególny obowiązek podatkowy dotyczący usług transportowych i spedycyjnych nie został skorelowany z prawem do odliczenia podatku naliczonego. Jest to dodatkowy argument uzasadniający pogląd, iż polski ustawodawca w sposób nieprawidłowy wprowadził do ustawy o VAT art. 66 lit. b Dyrektywy 2006/112/ samym z niecierpliwością oczekujemy na orzeczenie ETS oceniające, czy polskie przepisy dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportowych i spedycyjnych są zgodne z ustawodawstwem unijnym. Orzeczenie to może w znaczący sposób uprościć podatkowe rozliczenia firm z branży transportowej.

usługi transportowe a vat 2014